Rest van Bolivia en start Chili

Hola,
Daar zijn we weer, toch wel weer een tijd geleden.. Te veel aan het chillen in Chili, dus had geen zin om wat te schrijven, maar nu begonnen aan de laatste dagen dus ik neem maar even de tijd.
Na de Amazone zijn we dus naar Sucre gegaan, een heel leuke stad waar we in een leuk goedkoop hostel zaten. Fre werd alleen ziek en heeft een week met koorts op bed gelegen. We konden niet echt nagaan wat het was dus we zijn na 4 dagen, toen we in Potosi aankwamen naar de dokter gegaan en die heeft haar een injectie en antibiotica gegeven. Nog steeds een raadsel wat ze had, maar ze werd langzamerhand beter. Terwijl Fre ziek was heb ik veel rond gewandeld in de steden en ik ben nog met een groep naar een voetbal wedstrijd gegaan, want Sucre speelde. Was echt hilarisch en top gezellig, wel jammer dat ze verloren. In Potosi was Fre eindelijk een beetje beter en toen konden we samen de mijnen tour doen. Echt super gaaf en bijzonder om mee te maken. Ik ben zelf met de gids en een andere gozer tot 120 m diep gegaan. Echt bizar om mee te maken.
Vanuit daar zijn we door gegaan naar Uyuni, dit is een raar klein stadje met een touristisch pleintje en verder niks, maar zeker de moeite waard om heen te gaan want hier beginnen de tours naar de zoutvlakten. Dit was echt zo tof. We zaten met 3 Amerikaanse meiden in de tour, onze gids Robert (de Niro) en onze chauffeur Max. De eerste stop was de trein cementry, waar oude wrakstukken van treinen lagen en die vol met grafitti waren gespoten. Toen door naar de Salar de Uyuni en dit is een van de tofste dingen die ik heb gezien op mijn reis. Delen van de zoutvlakten lagen nog in het water, waardoor de wolken reflecteerden in het water en dit was echt prachtig. Ook hebben we een fotoshoot gedaan met rare poses met grappige perspectieven. Toen hebben we in een zouthotel geslapen, waarin alle meubels en de buitenkant van zout waren. De 2e dag rijd je door een natuur gebied met allemaal vulkanen en lagoons die allemaal verschillende kleuren hadden (wit, groen, blauw en roze) en we sloten af met een heerlijke warmwaterbron met uitzicht over een lagoon met flamingo´s. De trip was echt top en we zijn de laatste dag afgezet bij de grens van Bolivia met Chili. Vanaf de grens hadden we een transfer naar San Pedro de Atacama. We zijn samen met Susann uit Duitsland naar San Pedro gegaan, wat heel gezellig werd. We hebben haar eerder ontmoet in Huanchaco, noord Peru en kwamen haar in Uyuni weer tegen. Helaas heeft ze een andere tour gedaan, maar we wisten dat we haar weer tegen zouden komen.
In San Pedro was het een beetje een shock, want het was er heel warm (het ligt dan ook bij de droogste woestijn van de wereld en in Bolivia waren we steeds tussen de 2300 en 4000 m) en heel touristisch (want iedereen komt daar vanuit de Salar en gebruikt dit als startpunt of gaat hier gewoon de grens over) en heel duur (want het is Chili en een uithoek dus spullen zijn duurder). We hebben daar wel nog met onze Amerikaanse meiden en onze Duitse vriendin gechilled en het eten was opeens heerlijk. Voor 10 euro, ja echt een stuk duurder dan Peru en Bolivia, krijg een een groot bord met heerlijk vlees en aardappel of rijst en veel groenten! We merkten al dat Chili veel westerse zou zijn en dat het allemaal duurder zou worden. In plaats van eten en slapen voor 5 tot 9 euro, betaal je bijna altijd minimaal 10 euro. Het eten is dan ook wel smaakvoller, maar toch mis ik nog steeds de kruiden. Die gebruiken ze in Chili ook niet. Ik kan niet wachten om weer eens een heerlijke kruidige curry voor mezelf te maken!
We hebben nog een leuk fietstochtje gedaan, die overigens erg heet was, we smolten bijna weg op het heetst van de dag, maar het was wel geinig. We wilden naar een meertje fietsen waar we konden zwemmen en die zou zo zout zijn dat je zou blijven drijven. Wij komen daar echter aan en de entree blijkt 20.000 pesos te zijn (1 euro is ongeveer 680 pesos, dus reken maar uit ;) ) Echt belachelijk duur voor een entree voor alleen een meer. We mochten een half uur gratis naar binnen en toen hebben we even genoten van het uitzicht en zijn terug gaan fietsen. We zijn toen onder een grote boom gaan lunchen met stokbrood, worst en kaas en dit was de best lunch ever! Het begon zo heet te worden en toen we net een cafeetje tegen kwamen zijn we maar een verkoelend biertje gaan drinken. Echt zo heerlijk! Ook zijn we met een toer naar de Valle de muerte (dode vallei, naam is vanwege 2 legendes en niet omdat er geen planten groeien) en Valle de Luna (vallei van de maan) geweest. Echt weer een bijzonder natuur gebied. Heel droog, natuurlijk door de woenstijn, maar met allemaal bijzonder vervormingen in de rotsen en het lijkt dus een beetje op een maan landschap. We zijn toen een duin op geklommen en hebben een prachtige zonsondergang gezien.

Ik ben nu al in Santiago en over 2 dagen vliegen we naar huis. Het wordt alleen een beetje lang als ik nu ook nog 3 weken Chili erachteraan ga plakken, dus dit schrijf ik een andere keer, misschien morgen wel.
Nou in ieder geval tot snel!